( http://www.youtube.com/watch?v=Hc5Z9GmppNA )
Hiç bir şey olmamış gibi oturup denize karşı güneşin tenini sevmesine izin verip bir yandan kahveni yudumlarken aslında çok şey olur bambaşka hayatlarda.Bir telefon gelir sen her şeyden habersiz rüzgara kapılmışken.Bakarsın en neşeli ses tonun ile sen iyisin ya herkesinde öyle olduğunu umarsın.Ama öyle değildir her zaman.Bazen o telefon hayatları değiştirir.Aslında en acı haliyle çalmıştır da sen anlamamışsındır. Telefondaki insana elini uzatmak istersin hani milyonlarca cümle kurmak,hayatını değiştirmek,acısını bir çırpıda alıp çok uzaklara yollamak istersin.Ama yapamazsın.Ne kurabileceğin cümle ne de yapabileceğin bir şey vardır.Sadece yanında durabilirsin.Çünkü hayatta daha ciddi bir şey yoktur.Acı mı;daha ötesi yoktur. Ama ölüm hiç bir zaman bir son değildir aslında.Belkide hayatın tam anlamıyla başladığı başka bir yerdir. Gidenler;geride kalanları korumak için giderler belkide.Ve onlar belkide hiç olmadıkları kadar yanımızdadırlar.Gözlerinden akan yaşları onlar siler gizlice.Gece uyurken üstünü örter başını okşarlar gizlice. En güçsüz düştüğün anda koluna girip ayakta durmanı sağlarlar gizlice.Herkesin hayatından birileri gider.Ama en önemli şeyi geride bırakırlar.Doğru ve güçlü bir şekilde ilerleyebilsinler diye.Ne kadar cümle kurmak istemesem de,aslında söylenebilecek bir şey olmadığını ve bunların hiç bir şey değiştirmediğini de,etkisi olmadığını da biliyorum.Ama yine de söylemek istediğim tek şey onlar göğe yükselirken sizin hayatınıza en değerli şeylerini ışıklarını bırakırlar...Ona sahip çıkın...
